De Thai en Thailand (3)

We duiken weer even in de geschiedenis van Thailand. En gaan opnieuw naar het begin van de zeventiende eeuw in Ayutthaya, waar Jeremias Van Vliet onze ooggetuige en verslaggever is.

Jeremias vertelt ons dat er een gruwelijke praktijk bestaat in de stad Ayutthaya, en het koninkrijk Siam. Hij zegt dat dit komt door de autoriteit die de koning uitstraalt. Hierdoor word hij overal overladen met loftuigingen en vleierijen. Daardoor heeft de hoogmoed de overhand genomen bij de koning. Hij beschouwt zich niet meer als de koning van Ayutthaya, maar als koning van heel Siam. Het volk moet zich volledig onderwerpen aan hem.

Als er een paleis, een woning of zelfs maar een rustplaats moet gebouwd worden voor de koning dan moest onder iedere paal, die in de grond gezet word, een zwangere vrouw gegooid worden. Hoe dichter ze bij de bevalling is, hoe geschikter ze is voor dit doel. Het is begrijpelijk dat de bevolking niet erg gelukkig was als de koning weer besliste dat er een paleis of een woning moest gebouwd worden. Als je ziet hoeveel palen er onder elke woning staan, begrijp je dat heel veel vrouwen dit lot ondergaan hebben.

De dode vrouwen veranderden in een verschrikkelijk monster, en niet alleen de palen waar ze onder liggen, maar het hele huis werd door hen beschermd.

Nieuwe bouwwerken in Ayutthaya.

Als de koning weer een bouwwerk wilde beginnen stuurde hij enkele van zijn lijfeigenen de straat op in Ayutthaya om zwangere vrouwen te zoeken. Ze mochten ook in de huizen binnen gaan, want de vrouwen probeerden hun uiteraard te verbergen. De vrouwen die gegrepen werden, werden bij de koningin gebracht, en werden daar een paar dagen gehouden. Dan werden ze levend met de buik omhoog in het gat voor de paal geworpen. De paal werd dan door hun buik in de grond geslagen.

De redding van een groot aantal zwangere vrouwen in Ayutthaya.

Door Ayutthaya lopen er acht kanalen. Waar ze aansluiten op de rivieren rond de stad zijn er open poorten voor gemaakt. Eigenlijk zijn het niet meer dan rechtopstaande kolommen van acht vadem hoog en anderhalve vadem dik. Aan de bovenkant zijn er twee balken waartussen wat paneelwerk gemaakt is. Alleen de Hart poort is met deuren gesloten, de andere zeventien poorten zijn gewoon open water.

In het begin van het jaar 1634 heeft de koning deze poorten laten vernieuwen. En vermits in Siam poorten, hetzij van tempels, kloosters of huizen, hoe slecht ze er ook mogen uitzien, altijd heilig zijn, was de koning van plan om onder iedere kolom twee zwangere vrouwen te gooien. Zo waren er voor de zeventien poorten 68 vrouwen nodig.

Er waren al een paar vrouwen naar de koningin gebracht. En dan werden er twee dagen na elkaar vijf vrouwen gevangen genomen. Ze werden zo overhaast binnen gebracht dat ze een miskraam kregen. Dit veroorzaakte veel ophef bij het hof, en werd als een speciaal teken beschouwd.

De redding.

De leider van Sukhothai was een stoutmoedig man, en hij ging met de koning praten. Hij zei dat het waarschijnlijk zo was dat de goden niet wilden dat er onder iedere kolom twee vrouwen geworpen zouden worden. Maar om zeker te zijn dat de duivel tevreden zou blijven stelde hij voor om alleen onder de Hart poort vrouwen te werpen.

De koning aanvaarde het voorstel en bewaarde slechts vier vrouwen. De resterende vrouwen, ook zij die een miskraam hadden gehad, werd het haar afgeschoren, en kregen twee slagen tegen het hoofd.

De koning stelde dat de goden hen aan hem had gegeven, en zij hadden dus ook moeten sterven. Maar hij was hun barmhartig gezind. En genadig als de goden en koningen zijn, liet hij hen naar huis terugkeren. Alleen de vier die onder de Hart poort zouden gegooid worden moesten blijven. Op die manier is er voorkomen dat er 68 vrouwen met hun ongeboren vrucht dit gruwelijk lot moesten ondergaan.

Jeremias heeft het niet zelf gezien dat er vrouwen onder de poorten geworpen werden. Maar hij zegt zelf “Ondanks dat dit verhaal onwaarschijnlijk gruwelijk klinkt, is het toch helemaal de waarheid”

–

Vond je dit stukje interessant? Deel het met je vrienden zodat zij het ook kunnen lezen!

Jeremias Van Vliet.

De thai noemden hem Wan Walit – วัน วลิต, geboren in Schiedam rond 1602, was lid van de Vereenigde Oost-Indische Compagnie ofwel de V.O.C. In de hoedanigheid van directeur van het VOC-Handelskantoor in Ayutthaya, was hij een belangrijke vastlegger van de geschiedenis van Siam van 1633 tot 1642.

Een vadem.

Een vadem is de spanwijdte van de armen van een niet te kleine volwassen man. De vadem is nu gestandaardiseerd op zes voet, dus 1,8288 meter.

De Hart poort.

Van Vliet heeft waarschijnlijk deze poort de Hart poort genoemd, terwijl het eigenlijk de Gate of Victory (Pratu Chai ประดู่ชัย ) is. Hij heeft waarschijnlijk ook het aantal poorten niet echt geteld, maar gewoon berekend dat er zeventien zouden moeten zijn. Dus is er geen zekerheid over het aantal van 68 vrouwen.

© Lode Engelen. Foto’s genomen op diverse plaatsen en tijdstippen in Thailand en Myanmar.