Vang Vieng werd voor het eerst vermeld in de literatuur rond 1353, als een halteplaats op de weg tussen Luang Prabang en Vientiane. Oorspronkelijk heette het stadje Mouang Song, maar de naam werd in de jaren 1890 door de Franse koloniale overheersers veranderd in Vang Vieng.
Een aanzienlijke uitbreiding van het stadje en haar infrastructuur vond plaats tijdens de Vietnamoorlog van 1964-1973. De VS hebben er in die periode een luchtmachtbasis gebouwd die werd gebruikt door Air America. De landingsbaan heette “Lima site 6”.
In recentere tijden is de stad aanzienlijk gegroeid als gevolg van de grote toestroom van vooral backpackertoeristen. Deze komen naar Vang Vieng voor het avontuurlijk toerisme in de grillige kalksteen rotsen die het stadje omringen. En natuurlijk ook voor tubing op de meestal vrij rustige rivier. In het regenseizoen kan de rivier sterk aanzwellen, en word het soms wel gevaarlijk door de verschillende stroomversnellingen. Een aantal jaren terug zijn er een aantal dodelijke ongevallen gebeurd waardoor de lokale overheid beslist heeft om de toegang tot de rivier te beperken. Er zijn ook een aantal bars, die op de rand van de rivier stonden verwijderd. De mensen in het stadje zijn hier heel tevreden mee, en zeggen dat ze hun stadje nu weer herkennen. Het leven is er weer een beetje aangenamer nu.
Nam Xong en zijn legende.
Nam Xong, de rivier die langs het stadje loopt, heeft zijn eigen legende. Volgens de verhalen van Khounboulom Rajathirath veroverde koning Fa Ngum Phai Naam, Vientianne de hoofdstad van Lane Xang. Phra Nha Phao, de koning van Phai Naam (nu Vientianne ), werd gevangengenomen op de Xong en zou voor veroordeling naar Luang Prabang worden overgebracht. Onderweg van Pai Naam naar Luang Prabang kwamen de troepen door Pha Tang. In het dorpje werd Phra Nha Phao ziek en stierf ter plaatse.
Phra Na Phao werd niet begraven, maar zijn lijk werd op de rivier gelegd om te laten wegdrijven. Toen de dorpelingen het lijk zagen, noemden ze de rivier Xong Pha Nha Phao of kort Nam Xong.
Rust en ontspanning.
Zonder de toerristen is Vang Vieng een heel rustig stadje, waar de lokale bevolking een rustig bestaan heeft. In het toeristisch seizoen word het stadje overrompeld door vooral Chinese toeristen, die van het plaatselijke bier komen genieten. Er zijn in en rond het stadje veel mogelijkheden om aan sport te doen en aansluitend genieten en ontspannen in één van de vele cafétjes. Dit vormt weer een andere uitdaging voor het stadje, want de Chinezen zijn geen backpackers, en vragen een hogere standard van accommodatie.
Miljoenen jaren geleden lag Vang Vieng nog op de zeebodem. Door de platentektoniek is het omhooggeduwd, en zijn deze adembenemend mooie kalksteen bergen ontstaan. Vang Vieng ligt in een vallei, helemaal ingesloten door deze hoge grillige bergen.
Niet alles is staal en beton, er zijn nog verschillende van deze charmante houten bruggetjes over de zijrivieren van de Xong. Het is wel een beetje oppassen als je oversteekt, want niet alles is even stevig aan elkaar gemaakt.
© Lode Engelen. Foto’s gemaakt in Vang Vieng op 21.02.2020.