Ban Yang in Fang.

De Yunnanese Chinezen in Ban Yang zijn migranten, uit Yunnan in China, die gevlucht zijn voor politieke vervolging door de Chinezen. In 1954 vestigden zij zich in Doi Angkang. In 1955 wees Thailands veiligheidsagentschap land toe voor hun vestiging in Ban Yang aan de voet van Doi AngKang. Als vreemdelingen hadden zij geen Thais staatsburgerschap en werden daarom een ​​reeks grondrechten ontzegd. Zo mogen zij bijvoorbeeld niet werken buiten hun dorp. Er is ondertussen wel geprobeerd om dit te veranderen.

De dorpelingen van Ban Yang leven nog zoals ze in Yunnan leefden, ze hebben niet veel veranderd aan hun levensstijl. Er leven zowel Boeddhisten, kristenen, moslims als animisten samen in dit klein dorpje. Etnisch zijn het Thai, Chinezen, Thai Yai en bergstammen. Ondanks deze diversiteit leven ze allemaal in harmonie en rust tezamen.

Een (Chinees) boeddhistische tempel, een moskee en een christelijke kerk liggen op een boogscheut van elkaar in het dorp.

Perzikken van Doi Angkang.

De boeren en de Yunnanese Chinezen die bovenop Doi Angkhang wonen, zijn voornamelijk perziktelers. Het transport van de perziken naar beneden bleek echter voor heel wat problemen te zorgen. Bij de verkoop kregen ze veel te weinig geld voor de vruchten die al veel te lang onderweg waren. Dit zette koning Bhumibol aan om een ​​oplossing te vinden in de vorm van een conservenfabriek die in 1972 in Ban Yang gebouwd werd. De fabriek diende om het fruit te verwerken maar ook voor werkgelegenheid voor de Chinezen van Ban Yang.
In de beginfase verleende het Institute of Food Research and Product Development, van de Kasetsart universiteit, steun in de vorm van machines voor het inblikken van fruit. Er werd een geïmproviseerde fabriek opgezet op het terrein van de Ban Yang Border Patrol Police School. Begin 1973, werd de eerste
Royal Food Factory in gebruik genomen.
De reden achter de keuze van Ban Yang als vestigingsplaats was om de Yunnanese Chinezen werkgelegenheid te bieden, die als vreemdelingen niet buiten hun dorp mochten werken. Bovendien bleek de geografische ligging van Ban Yang in verschillende opzichten een goede keuze voor de onderneming. Zo was er bijvoorbeeld de nabijheid van Doi Angkhang, de bron van het fruit, en de beschikbaarheid van water het hele jaar door. Het omringende land gaf ook plaats genoeg voor grootschalige plantages om voldoende fruit aan te leveren voor de fabriek.

Overstroming.

Op 8 en 9 oktober 2006 is er na zware regenval een grote overstroming geweest van de Mae Ngon-rivier. Met sterke modderstromen als gevolg. De fabriek werd hierdoor bijna volledig verwoest. Na bezoek van prinses Sirindhorn op 18 januari 2007 is er beslist de fabriek terug op te bouwen. Tegelijk werden er werken gedaan om de kleine rivier een betere bedding te geven om verdere rampen te voorkomen.

In een gedeelte van de fabriek werd er ook een museum ingericht waar oude machines tentoongesteld zijn. Een groot aantal foto’s toont de geschiedenis Ban Ban Yang.

Om het plan uit te voeren, gebruikte het Crown Property Bureau milieuvriendelijke materialen en technologie. Onder invloed van de prinses werden een reeks activiteiten georganiseerd om nauwere betrekkingen met de omliggende gemeenschap te bevorderen. Hierbij werd de nadruk gelegd op een ontwikkelingsplan om Ban Yang te promoten als een voorbeeld voor eco toerisme.

Een medisch centrum in Ban Yang.

In 1972 is er naast de First Royal Food Factory een klein medisch centrum opgericht. De missie van het centrum was het verstrekken en verzekeren van een adequate voeding voor kleuters. Verder bood het dagopvang voor kleine kinderen van de boeren. Het centrum zorgde ook voor diverse opleidingen voor de boeren. Er werden “open dagen” georganiseerd waarbij getoond werd hoe een kind op de juiste manier te verzorgen. Dit zorgde voor een betere levenskwaliteit van de jongeren in het dorp. Helaas is het centrum in het begin van de jaren 80 gesloten.

Samen met het kleine medisch centrum is het kantongezondheidscentrum opgericht. Het centrum biedt diensten op het gebied van basisgezondheidszorg, bevalling, ziektebestrijding en gezondheidsbevordering. Tegelijk zorgt het ook voor lokale sanitaire voorzieningen en verbeterde levensomstandigheden in de gemeenschap. Vóór 1972 moesten de mensen in Ban Yang en omgeving voor medische behandeling naar de stad Fang. Met het bestaan van het gezondheidscentrum hebben ze gebruik kunnen maken van openbare gezondheidsdiensten en is hun levenskwaliteit verbeterd.

De start van de koninklijke projecten in Thailand.

De Royal factory in Ban Yang is het eerste koninklijk project dat opgezet is door koning Bhumibol. Hij werkte daarvoor heel nauw samen met een verre neef prins Bhisatej Rajani, die zich heel zijn leven ingezet heeft om de levensomstandigheden van de bergstammen te verbeteren. Door zijn inzet heeft hij de noden van de lokale mensen heel goed leren kennen. Hij is hiervoor vaak te voet door de bossen gelopen om de afgelegen bergstammen te bezoeken.

Bhisatej is geboren op 20 januari 1922, en vierde onlangs dus zijn 100ste verjaardag! Koning Bhumibol heeft hem in 1969 de leiding gegeven over de Royal Project Foundation. We mogen gerust stellen dat zijn hard werken en toewijding de basis zijn van het succes van deze projecten.

De Mae Ngon-rivier die langs de fabriek loopt.

Groene stroom.

Bij de start van de fabriek heeft koning Bhumibol beslist om een kleine waterkracht centrale op de Mae Ngon-rivier te bouwen. Hierdoor werd het project ook weer een stuk milieuvriendelijker. De nabijgelegen gebieden krijgen het teveel aan stroom toegeleverd. Voor de krachtcentrale gebouwd is hadden zij nog geen elektriciteit. Ook voor hun is de levensstandard nu verhoogd.

De bewoners van Ban Yang hebben veel te danken aan koning Bhumibol, en dit zie je ook aan de vele afbeeldingen van hem.

© Lode Engelen. Foto’s genomen in Ban Yang op 16.02.2022.